Nowe auta rosną, a Doblo mimo ośmiu lat obecności na rynku (lifting przed trzema laty) imponuje kufrem 750-3.000 l.

Pod względem przestrzeni na pakunki zostawia w tyle rynkową nowość, Renault Kangoo II (660-2.866 l). Jednak z ładownością jest odwrotnie. Kangur udźwignie 650 kg, o 50 więcej niż Fiat. Przewagą Renówki jest sposób składania kanapy - siedzisko samo się obniża, robiąc miejsce dla kładzionego oparcia. W Doblo kanapę stawia się za przednimi fotelami, więc może przeszkadzać, gdy ktoś zechce maksymalnie załadować pojazd.

Tak to już jest z Fiatami, że w jednym modelu z przemyślanymi rozwiązaniami sąsiadują mniej trafione. W Doblo Malibu bilans wychodzi jednak na plus. Dzięki dwóm przesuwnym drzwiom po bokach i tylnej klapie nie ma kłopotów z dostępem do bagażnika.

Miejsca siedzące wygodne, zwłaszcza przednie fotele, co sprawdziłem na kilkusetkilometrowej trasie. Przydałyby się jednak wyższe zagłówki, dla wszystkich podróżujących. Włoską firmę można pochwalić za komplet bezwładnościowych pasów. Fotel kierowcy wyposażono w regulację wysokości i kąta siedziska, lecz nie polecam ustawiania go podczas jazdy. Trzeba bowiem unieść się, co przy kręceniu kierownicą jest po prostu niebezpieczne.

Schowki (i podłokietniki) udało się wygospodarować w przesuwnych drzwiach. Ale kieszenie w przednich powinny być dłuższe. Schowek przed pasażerem jest niewielki. Na szczęście nad czołową szybą jest półka.

120-konny ropniak cierpi na okrutną niemoc poniżej 1.500 obr./min. Radzę więc nie spieszyć się z wrzucaniem drugiego biegu, zwłaszcza gdy auto jest obciążone. Inna cecha silnika, którą trudno polubić, to głośny klekot. Wtrysk common rail, a chodzi, jakby miał pompowtryskiwacze. Turbodiesel powyżej 1.500 obr./min harmonijnie rozwija moc i nie ma problemu z utrzymaniem na autostradzie prędkości 130-140 km/h. Testowe spalanie przy dynamicznej jeździe w cyklu mieszanym wahało się od 7,5 l do 7,8 l/100 km. Można to zaakceptować.

Duży bagażnik. Wygodne fotele. Schowki w przesuwnych drzwiach.

Poniżej 1.500 obr./min nie ma ciągu. Głośna praca na wolnym biegu. Za niskie zagłówki.